اولين مسافرت علي نازم - نمك آبرود

بابايي 20 روز مأموريت رفته بود اصفهان . وقتي كه برگشت چند روز مرخصي داشت. تصميم گرفتيم بريم مسافرت . دوست بابايي هم كه يه دختر دو ساله داره گفتن ما هم ميايم. بابايي صندلي عقب رو با پتو واست طوري درست كرده بود كه راحت مي تونستي بخوابي . ولي همش دوست داشتي بغل ماماني باشي. خيلي پسر خوبي بودي و اصلا ما رو اذيت نمي كردي. تو راه چيمه رود هم رفتيم و نذر ماماني رو ادا كرديم. رفتيم زيارت سيد جلال الدين مهدي . اونجا كه رسيديم واسمون تعريف كردند چند روز پيش يه اتوبوس واسه تفريح رفته بودند. زمان برگشت پسر يكي از آقايون گم ميشه و اونجا هم باغ زياده . خلاصه شب ميشه . باباي پسره مي ره پيش ضريح سيدجلال الدين مهدي و ميگه من با پسرم اومدم. با پسرم هم برمي گردم. فرداش چند نفر از اهالي اونجا پسري رو مي بينند كه در زير يه درخت تو يكي از باغا خوابيده اونو مي يارن پيش پدرش . از پسره مي پرسن تو شب تنها توي باغ نترسيدي ؟ پسره مي گه ولي بابا خودت هم پيشم بودي . ازش مي پرسن گرسنه نشدي ؟ ميگه خودت بهم نخودچي كشمش و ... دادي يادت رفته و همه گريشون ميگيره و محشري ميشه ....

البته بارگاه ايشان در حال تعميرات هست و همسر و فرزند گراميشان نيز در همان محل دفن هستند و اكثر مردم چيمه رود از نسل اين امامزاده و همسر ايشان مي باشند .

بعدش رفتيم لاهيجان و نمك آبرود . هوا خيلي گرم و شرجي بود . روستاي جواهر ده هم رفتيم . روستايي كه در ارتفاع 2000 متر قرار گرفته و يه روستاي توريستيه و زماني كه هوا ابري باشه ابر و مه توي خونه ها مياد. خيلي بهمون خوش گذشت . بابايي تو رو توي دريا برد . يه كم از آب دريا خوردي و بعد هم كنار ساحل گل ماليت كرديم . هر كس رد ميشد ذوقت رو ميكردند و ازت عكس مي گرفتند .

در صف تله كابين